Watercolour pencils, how to use them?

(De Nederlandse versie van deze blog staat op http://lovefordrawing.wordpress.com/inge-leonora-den-ouden-aquarelpotloden/ )

Probably you know about watercolour pencils. They’re pencils of which the colour is soluble in water. You make a drawing, put on some water … and it looks like watercolour! Sounds easy … but is it really? What do you have to know to do it yourself?

Don’t buy a cheap box of watercolour pencils in a supermarket! The cheap stuff is of bad quality, not nice to work with. Good pencils the special store for artist materials sells the piece. You can take some colours you like to start with. Later on you buy some more. I use Caran d’Ache Supracolor Soft. There are more good brands. The shop owner can advise you.

When you have your pencils, test them. Draw squares on a piece of watercolour paper. Colour in two squares side by side in one colour. Make the colour go from light to fierce and back again. Then you take water, dip a small watercolour brush in, and work over one square only. The other square stays dry. Start at the light part and work towards the part with more colour, enforcing the flowing effect.

You do this with all of your colours. You’ll remark they don’t all react the same to water. Now you’ve done this test you can take account with that. 

Test of my watercolour pencils

The right paper is important too. You use water, so ordinary drawing paper isn’t right. Use strong watercolour paper. You can buy it in the same shop as the pencils. Ask for a brand of paper that can handle all layers of pencils and water. There is ‘rough’ and ‘smooth’ paper. You could try both to see the difference.

Nu we start drawing! You draw with watercolour pencils, but the end result can look like a (watercolour) painting.
First you do the ‘lay-out’ (or ‘sketch’). You mark the setting of all parts of the drawing on the paper. I use watercolour pencils to do that. I draw the lay-out in a neutral colour (grey or brownish), or in the colours I’ll use in the drawing. This lay-out will be invisible at the end.

I draw from photos or from my imagination. Often I first sketch the subject in pencil or pen on printer paper. So I get acquainted with shapes and sizes of my subject. When I use a reference photo I measure accurately before putting shapes on my watercolour paper. I don’t use a ‘grid’, I use a ruler to measure. If you want to use a grid, draw it very lightly in graphite pencil, erase it when the lay-out in watercolour pencil is ready. You can’t erase watercolour pencils.

Children portrait, lay-out in watercolour pencils

I explain the way I work. You do not need to work the same way. There are so many methods for drawing! Do it the way you like.

I often start in ‘shadow colours’. That’s not easy to explain. I analyse the colour I will put on. Maybe it looks like brown … but it’s a shadow of a reddish colour … I won’t take a brown pencil. I might start with a dark green. When I go over the green with the reddish colour, they both mix and become brownish. If it still doesn’t look the way I want, I put on more colour(s). It’s more like ‘feeling the right colours to use’. When I’m drawing from imagination it’s all ‘feeling’.

In this way I colour all of the drawing in one or more layers. Only white parts have no colour (nor white pencil).

Children portrait, first coloured layer after first wash with water

The first layer of colour is not fierce. First I ‘wash’ my drawing with water. I use a small watercolour brush. In the test I wrote how to do it. For every new shape I rinse my brush in water. Some shapes have flowing colours and I want to enforce that. In that case I put a lot of water on my brush and work on until that shape is finished. If that isn’t possible, I take new water on my brush and go on in the wet part where I was before.

In a portrait I often want a nice flow from white to colour. Then I start with my wet brush in the white and work over to the coloured part.

When all of the drawing is washed with water, it has to dry thoroughly. If you go on with watercolour pencils when the paper is still wet, you’ll get unexpected effects … Maybe that is what you want … the explanation comes later.

A day (or more) later I go on. If I see some change in shapes is needed, it’s still possible, the colours are still light now. In the following layers I make the colours stronger, more fierce. Sometimes I add more layers of the same colour, but often I work over in different colours.

Children portrait, end result

You can add a texture in parts of your drawing. You use small lines, or other doodles, to get that texture. These texture lines you make with more pressure on the pencil, in the first layer. I often use a ‘shadow colour’. When you brush it with water, more colour will stay in the lines, and less in the parts between. In the next layer you put colour all over. After the wash then, a darker mixture will stay in the lines. This is a way to draw fur, hairs, etc. Use smooth watercolour paper, because rough paper has a texture of its own.

Illustration from my imagination, first layer: texture in the kitten’s fur 

Illustration with kitten, end result

As I said, there are many different ways to work with watercolour pencils. I’ll tell a little about two of those.

You put lines, dots, shapes on your paper and you want them to stay right there where you put them? So you won’t use a brush; the brush moves the colours a little from their original place. I use a spray bottle then. The drawing is flat on the table and I spray a mist of clean water over it. The drawing stays in place until it’s dry. The water changes ‘pencil’ into ‘paint’, but the drawing will stay as it was.

You want unexpected effects? Make your paper all very wet and start drawing with watercolour pencils. When the core of the pencil is really wet you can even ‘paint’ with it! Just try this!

Two dogs, added more black at last with wet black watercolour pencil

'ordinary' birds / 'gewone' vogeltjes

In onze tuinen komen allerlei vogeltjes. Als we in de tuin werken, als we zaad voor ze neerleggen, dan zien we ze, vooral als er bomen en struiken staan. Het lijken zulke gewone beestjes. Maar bekijk ze eens goed! Zijn ze niet prachtig gekleurd? Neem nou het pimpelmeesje. Helderblauw op z’n kopje, een donkerder tint op z’n rug en fel geel van voren, alles afgezet met witte randjes. En dan het roodborstje, een zeer geliefd vogeltje. Eerst hoor je z’n liedje, maar zie je ‘m nog niet. Dan komt er beweging in een struik … je ziet wat … ja, een onopvallende groenbruinige vogel. Plotseling draait hij zich om en zie je die knallende oranje borst! Geweldig toch?! 

'I'm blue' (Blue Tit / pimpelmeesje) 

In our gardens are all kinds of birds. When we’re gardening, or feed them some seeds, we see them, especially when there are trees and shrubs. They seem so ordinary. But look better! Aren’t their colours beautiful? Look at the Blue Tit. Bright blue its head, a darker hue its back and lemon yellow on his breast, all with white rims. Or the Robin, a well beloved bird. First you hear its song, but you don’t see him. Then there’s movement in the bushes … yes you see … an inconspicuous greenbrownish bird. Suddenly it turns and then you see its popping orange breast! Isn’t it great?! 

 Robin / roodborstje

Ruim een jaar geleden besloot ik, die ‘gewone’ vogeltjes te gaan tekenen. Met kleurpotloden zou ik hun kleurigheid extra nadruk geven. Ik had op internet al een aantal voorbeelden gezien van tekeningen op getint papier. Dat leek me ook wel wat. Getint (licht gekleurd) papier heeft een paar voordelen: wit komt er extra mooi op uit en als je de juiste tint kiest dan hoef je sommige delen niet, of maar heel summier, te kleuren. 

 'Colourful acrobat' (Rosebreasted nuthatch / boomklever)

A little over a year ago I decided to start drawing these ‘ordinary’ birds. In colour pencils I wanted to accentuate their colourfulness. I saw some examples on internet of drawings on tinted paper. I thought that would be nice. Tinted (lightly coloured) paper has some advantages: white shows better and, when you choose the right tint of paper, you barely have to put any colour on some parts of it. 

 'Highest note' (wren / winterkoninkje) 

In mei 2014 had ik vier van deze tekeningen af. Ik liet ze inlijsten en nam ze mee naar kunstmarkten. Op ‘Art Explosion’ in Assen heb ik er eentje verkocht, de koolmees. Het roodborstje heb ik later gemaakt en vult de serie nu weer aan tot vier. Maar ik ga natuurlijk verder … er zijn nog zo veel leuke vogeltjes te zien!
Met dank aan Marianne van ‘De Vogelkijker’ blog. Zij heeft de foto’s gemaakt die ik als voorbeeld gebruikte. Alleen het pimpelmeesje is van Paul Sawford. 

'Neat with his tie' (Great Tit / koolmees) 

May 2014 I had finished four of these drawings. I had them framed and took them to art fairs. At ‘Art Explosion’ in Assen I sold one, the Great Tit. The Robin I made more recently, so now there are four again. But of course I go on  … there are still so many nice birds!
I want to thank Marianne of the blog ‘De Vogelkijker’. She made the reference photos. Only the Blue Tit photo is made by Paul Sawford.  

Creative genes / Creatieve genen

People say I am talented. Talent is something you’re born with. Some say when you have a talent for art, you can make art without effort. I don’t think that is true. Even when you’re born with a talent, you need to practice a lot to make good use of your talent. A good work of art always takes time and effort.

I do believe you can be born with a ‘disposition’ for art. Some families have more creative or artistic members than others. That’s the case in my family. My younger sister and I are very creative since childhood. We went in different directions, she makes quilting and patchwork, while I do drawing and painting. But as teenage girls we both tried out almost every creative technique.

My grandmother (my father’s mother) was always busy. She knitted for every grandchild, and she made embroidery. Her father (I never met, but heard of him) was an architect. It is clear the ‘creative genes’ were in my father’s family. But my father himself … he was an electro technical engineer! The only things I saw him draw, were technical systems.

My father died of cancer in 1983. Then I saw his watercolour travel kit. Did he paint watercolours? Yes, he did! But, my mother told, he started watercolouring some years before his death. That was after I had left home. She showed me a little book from their vacation in Norway. It was like an ‘artist journal’: some writing with watercolour illustrations made by my father.

I inherited the watercolour travel kit. I started painting with it. It took many years before I had the courage to do it outdoors like my father did.

Last year my mother showed another treasure: some sketchbooks of my father. These were of much earlier date. The sketches were from before their marriage. Also in those years my father took a sketchbook with him on vacation. He made quick sketches in pencil, or with a match stick and Indian ink. Nowadays on social media there are groups for ‘urban sketching’, ‘artist’s journaling’, etc. Without internet my father did the same in the early 1950’s! I am thankful for this inheritance I got from him! 

some sketches my father made / een paar schetsen die mijn vader heeft gemaakt 

Mensen zeggen dat ik talent heb. Met talent word je geboren. Ze beweren soms: als je talent hebt voor kunst, dan maak je moeiteloos kunstwerken. Dat is volgens mij niet waar. Al ben je met talent geboren, je moet toch veel oefenen om dat talent goed te kunnen gebruiken. Goede kunstwerken kosten altijd tijd en moeite.

Ik geloof wel dat je geboren kan worden met ‘aanleg’ voor kunst. Sommige families hebben meer creatieve of artistieke leden dan andere. Dat is zo in mijn familie. Mijn jongere zus en ik zijn van jongs af erg creatief. We gingen verschillende richtingen uit, zij maakt patchwork en quilts, ik teken en schilder. Maar als tieners hebben we allebei allerlei creatieve technieken uitgeprobeerd.

Mijn oma (de moeder van mijn vader) was altijd bezig. Ze breide voor alle kleinkinderen en ze borduurde. Haar vader (ik heb hem niet gekend, alleen over gehoord) was architect. Het is duidelijk dat de ‘creatieve genen’ in mijn vader’s familie zaten. Maar mijn vader zelf … was elektrotechnisch ingenieur! Ik heb hem alleen maar technische tekeningen zien maken.

Mijn vader stierf in 1983 aan kanker. Toen zag ik zijn aquarelset. Maakte hij aquarels? Jawel! Maar mijn moeder vertelde dat hij daarmee pas was begonnen in zijn laatste jaren. Toen was ik al het huis uit. Ze liet me een boekje zien van hun vakantie in Noorwegen. Dat was net als een ‘artist’s journal’: geschreven stukjes met geaquarelleerde illustraties door mijn vader.

Ik erfde mijn vader’s aquareldoosje. Ik ging ermee schilderen. Het heeft wel jaren geduurd voordat ik ook buiten durfde te schilderen, zoals mijn vader.

Vorig jaar liet mijn moeder een andere schat zien: schetsboeken van mijn vader. Die waren van nog veel langer geleden. De schetsen waren van voor hun trouwen. Toen nam hij ook een schetsboek mee op vakantie. Hij maakte schetsjes in potlood, of met een luciferhoutje en Oost-Indische inkt. Tegenwoordig zijn er op de sociale media groepen voor ‘urban sketching’, ‘artist’s journals’, enz. Zonder internet deed mijn vader dat al in de jaren ’50! Ik ben heel dankbaar dat ik dit van hem geërfd heb! 

Sorry

Sorry I didn’t write anything for my blog last month. There is no excuse. I did not feel like writing a blog-post. That’s all. There was plenty to write about.

I could write about my husband in hospital. Doctor visits, researches, operations, medication, etc. While he stayed in hospital (some weeks, again some weeks, then again some days) there were new subjects for sketches. Sketches of my husband in a hospital bed: 

Sorry dat ik vorige maand niets in mijn blog heb geschreven. Ik heb er geen goede reden voor. Ik had geen zin om een blog-post te schrijven. Dat was alles. Er was genoeg om over te schrijven.

Ik had kunnen schrijven over mijn man in het ziekenhuis. Artsen, onderzoeken, operaties, medicijnen, enz. Terwijl hij in het ziekenhuis lag (een paar weken, latere nog een paar weken, en nog een paar dagen) waren er genoeg onderwerpen om te schetsen. Zoals mijn man in het ziekenhuisbed:  

 Carlos (my husband) asleep in the hospital, sketch in soft pencil
Carlos (mijn man) doet een dutje in het ziekenhuis, schets met zacht potlood  

Sketches of the view from the hospital window: 

Schetsen van het uitzicht uit het raam van het ziekenhuis:  

view from the hospital in Meppel, sketch in black BIC ballpoint
Uitzicht vanuit het ziekenhuis in Meppel, schets met zwarte BIC balpen  

When he went to the other hospital, the UMCG in Groningen (University Medical Centre, for more research), I sketched in that city: 

Toen hij naar het andere ziekenhuis ging, het UMCG in Groningen, voor nader onderzoek, toen schetste ik in die stad:  

sketches in the train to Groningen (from imagination)
and at the walk along a canal in Groningen, all page in 4-coloured BIC ballpoint
schetsen in de trein naar Groningen (fantasie)
en tijdens wandeling langs gracht in Groningen, bladzijde in BIC vierkleurenbalpen 

At home I spent a lot of time writing and illustrating children’s stories for three different contests. About that part I will write later. There was time for some more elaborate sketches too: 

Thuis besteedde ik veel tijd aan het schrijven en illustreren van kinderverhalen, voor drie verschillende wedstrijden. Daarover schrijf ik later wel. Er was ook tijd voor meer uitgewerkte schetsen: 

rose, drawing in soft pencil and pencil eraser
roos, getekend met zacht potlood en potloodgum 

cat's eye, from a photo in a newspaper, drawing in black BIC ballpoint
oog van een kat, naar foto uit een krant, tekening in zwarte BIC balpen 

uitstapje naar Amsterdam / little trip to Amsterdam

Ik had een schilderij gemaakt voor iemand in Amsterdam. Ik dacht: 'ik breng het zelf naar haar toe, dan kan ik daarna eens in Amsterdam rondkijken'. Zo gedacht, zo gedaan. Het bleek een dag te zijn waarop heel veel mensen een dagje met de trein naar Amsterdam wilden. Toch was 30 april nu geen koninginnedag meer!  

Ik kwam tegenover een echtpaar te zitten dat ook voor het eerst na vele jaren weer eens naar Amsterdam ging. Spraakzame mensen, afkomstig uit 'het hoge noorden', met een biologisch melkveebedrijf. Dat is natuurlijk een interessant gespreksonderwerp! Zij vonden het ook interessant dat ik schilderijen maakte.  

Aangekomen in Amsterdam even met de tram en op zoek naar het adres van mijn opdrachtgeefster. Ze ontving me vriendelijk, bood me thee en brood met kaas aan. Ze vroeg me ook raad over het laten inlijsten van een paar andere schilderijen. Het was gezellig, maar ik wou meer van de stad zien.  

Omdat haar adres vrij dicht bij het centrum was ging ik van daaraf wandelen. Ik had naar een museum kunnen gaan, maar dat was toch zonde met zulk mooi weer! Ik liep dus, dan weer een straat naar links en dan weer naar rechts, zonder duidelijk doel. Zo wandel ik vaker, het is me nog steeds niet gelukt om te verdwalen …  

Nadat ik een brug over was gegaan zag ik op een hoek een kleine supermarkt. Ik besloot daar wat drinken te kopen. Ik kocht ook een bak tomaatjes en een zak krentenbollen. Ik liep even een straatje verder, een hoek om, en kwam in een rustige klein parkje. Daar at en dronk ik iets. Tussen wat gebouwen door zag ik water, met daar achter marktkramen. Ik dacht: 'misschien is daar wel het Waterlooplein'. Ik liep die kant op. Het uitzicht langs het water, met bootjes en een brug, vond ik wel een schets waardig. Zie hier die schets (links):  

Toen ik net was opgestaan en mijn schetsspullen had ingepakt, kwam er een grote eend met een aantal jonkies aan. Ik maakte direct wat foto's, zo ver mogelijk ingezoomd. Deze vind ik wel redelijk gelukt:  

Daarna liep ik de brug over, naar de markt. Dit bleek niet het Waterlooplein te zijn, maar de Dappermarkt. Ik sloeg af in de richting van een andere brug. Toen ik die over was bleek ik dicht bij Artis te zijn uitgekomen. Door het hek heen kon ik leuk 'apies kijken' (die 'apies' waren de bezoekers, van de dieren zag ik alleen vogels).  

Verder kon ik wegwijzers volgen richting Centraal Station. Ik moest tenslotte toch ooit weer terug. Het werd steeds drukker, ik was duidelijk in het centrum. In een winkelstraat werd mijn aandacht getrokken door een tweedehands kledingwinkel met de naam KILO. Daar werden kleding, schoenen en accessoires per kilo verkocht! Maar helaas vond ik er niet het leuke jurkje of bloesje dat ik nog nodig had (althans niet in de goede maat). Deze winkel bleek helemaal door te lopen naar het plein er achter. Dat was uiteindelijk toch het Waterlooplein! Maar nu werd het te laat om daar te gaan snuffelen. Ik kwam langs een koffiezaak die mij aantrok. Ik houd niet van bruine café's, de Coffee Company is precies het tegenovergestelde daarvan: lekker ruim en modern, met grote ramen, een lange aanschuiftafel èn een loungehoek (en boven knusse hoekjes voor de liefhebbers). Lekkere espresso hebben ze er ook.  

Ik dronk mijn espresso en wat water uit de kan op tafel (geweldig, die service!). Toen ging ik vlug weer verder, de hoek om terug naar de straat waar ik vandaan kwam. Net over een brug zag ik zo'n leuk hoekje met grachtjes, daar moest ik toch even kijken. Daar fotografeerde ik dit zeer Amsterdamse tafereeltje:  

Aan het eind van dat grachtje kwam ik weer bij een andere gracht uit. Rechtsaf moest hier de goede richting zijn. In de grachtenpanden waren allerlei interessante winkels, maar ik had weinig tijd (en geld …). Toch ging ik even een kijkje nemen in een klein winkeltje in 'hand made' kleding, kussens, e.d. Ik sprak even met de eigenares, die zelf alles ontwerpt en samen met twee assistentes maakt. Leuk, dat zulke winkeltjes kunnen bestaan!  

Het spoor kwam al snel daarna in zicht. Ik zette de pas erin om vlug bij het station te zijn. Toen ik daar was, in de prachtig gerenoveerde hal, nam ik een gratis  blad mee over de verbouwing. In dat blad stond o.a. deze luchtfoto van Amsterdam Centraal Station en stationsplein:  

De eerste trein in de goede richting zou de sprinter naar Zwolle zijn. Ik had net even gewacht -en nog een krentenbol opgegeten- toen die er al aan kwam. Ik ging er lekker in zitten, hoewel de vertrektijd pas over een minuut of tien zou zijn. Gelukkig maar! Steeds meer en meer mensen kwamen de trein in. Dat ging door tot er geen enkel plekje meer over was. De laatste passagiers stonden tegen elkaar aan gepropt! Ik vond het wel grappig om hiervan een klein schetsje te maken (zie eerste foto, rechts).  

Dan sluit ik hiermee af. Ik heb echt genoten van dit dagje uit!  

For those who can't read Dutch: I hope you enjoy my sketches and photos of Amsterdam. This time no translation, sorry.  

Opdracht via Facebook / Commission through Facebook

Een portret in opdracht

Opdrachten kunnen ook via Facebook komen. Ik had een poosje geleden gereageerd op een Facebook pagina genaamd Krokodil heeft hulp nodig. Degene die deze pagina beheert, Simone, had toen mijn pagina bekeken en mijn dierenportretten gezien. Daar dacht ze aan toen haar hondje Jill plotseling overleed. Ze zou graag een getekend portret van Jill hebben ter herinnering. Ze vroeg mij daarnaar via een bericht op Facebook. Met wat chatten over en weer werd het nodige afgesproken (formaat, prijs, e.d.). Ook de foto van Jill die als voorbeeld zou dienen kwam met zo’n berichtje naar mij toe. 

Simone vond het goed dat ik dit portret als promotiemateriaal wou gebruiken. Ik heb het als WIP (Work In Progress, of WIW Werk In Wording) op Facebook gezet. Elke dag als de tekening weer een fase verder was plaatste ik een foto daarvan op mijn eigen Facebook pagina en in een paar Facebook groepen. 

Nu is de tekening klaar. Vandaag heb ik die naar Simone opgestuurd. Ze had er natuurlijk al de foto van gezien op Facebook. Dit vind ik een goede gelegenheid om het geheel hier in mijn blog te zetten. 

A commissioned portrait  

Commissions can come through Facebook. Some time ago I commented on a Facebook page called ‘Krokodil heeft hulp nodig’ (about a crocodile that needs help). The administrator of that page, Simone, then had a look at my page and saw my animal portraits. She remembered this when her dog Jill suddenly died. She’d like to have a portrait of Jill, for remembrance. She asked me in a message on Facebook. With some chatting we came to an agreement (price, size, etc.) Also Jill’s photo was sent to me in a message. 

Simone agreed I could use this portrait for my promotion. I put it on Facebook as a WIP (Work In Progress). Every day when the drawing was in a new phase, I posted the photo on my ownFacebook page and in some groups. 

Now the drawing is finished. Today it was sent to Simone. Of course she already saw the photo on Facebook. I think this is the right time to post this all in my blog. 

Webshop

Zomaar ineens zag ik dat één van mijn Facebook-vriendinnen, Madeleine Schineis, aanbood om via haar webshop kunst van anderen te verkopen. Zijzelf maakt aquarellen, maar ook allerlei ‘hebbedingetjes’. Die verkoopt ze via haar webshop Flowers&Arts.

Via die webshop verkoopt ze nu dus ook een aantal van mijn aquarellen. En kunstwerken van Marion (acryl) en misschien nog meer … Kijk maar eens!

 'Hortensia', één van de negen aquarels die nu bij Flowers&Arts te koop zijn / 'Hydrangea' 

Suddenly I saw one of my Facebook-friends, Madeleine Schineis, offered to sell art made by others in her webshop. She herself makes watercolours, and also all kind of little ‘musthaves’. Her webshop is named Flowers&Arts (sorry, but it’s in Dutch … )

So now in het webshop she sells my watercolours too. And the art of Marion (acrylics) and maybe more … Just have a look!

 'Tropical fruits', one of the nine watercolours for sale now in Flowers&Arts / 'Tropisch fruit' 

Tweetalig / Bilingual

Tweetalig!

Voortaan zal mijn blog tweetalig zijn. Tot nu toe schreef ik in het Engels. Dat deed ik omdat ik veel internationale contacten op internet had. Nu ik heb besloten om van tekenen en schilderen mijn beroep te maken ga ik me meer richten op het Nederlandse publiek.  Natuurlijk kan ik ook voor  buitenlandse opdrachtgevers werken. Ik woon echter in Nederland, dus dat ligt het meest voor de hand.

Ik heb mijn onderneming opgericht in december 2013 (KvK nummer 59379251). De bedrijfsnaam is gewoon mijn eigen naam: I.M.Leonora-den Ouden. Mijn productie gaat in drie richtingen:

- portretten e.d. in opdracht;

- illustraties (kinderboeken);

- tekeningen en aquarels die ik verkoop op kunstmarkten en via galeries en mijn webshop.

Hierbij een van mijn recente tekeningen. Onder het Engelstalige deel zie je er nog een. 

'een kleurrijke acrobaat', kleurpotloden op zacht perzikkleurig papier/ 'a colourful acrobat', coloured pencils on pale peach paper

Bilingual!

From now on my blog will be bilingual. Until now I wrote it in English. That was because I had many international contacts on internet. Now I decided to make drawing and painting my profession, I will target the Dutch public. Of course I can work for foreign clients. But I live in the Netherlands, so that’s the first choice.

I started my business in December 2013 (Chamber of Commerce nr. 59379251). My company name is just my own name: I.M. Leonora-den Ouden. My production goes in three directions:

- portraits and other commissions;

- illustrations (children’s books);

- drawing and watercolours, which I sell at art fairs and through galleries and my webshop. 

Here is one of my recent drawings. Another one you saw under the Dutch part. 

'the highest note', coloured pencils on blue paper / 'het hoogste lied', kleurpotloden op blauw papier